Około dwie dekady temu BDSM było postrzegane jako coś niejasnego i enigmatycznego, ukrytego i niezauważalnego. Dzielenie się naszymi intymnymi fantazjami i fetyszami seksualnymi, zwłaszcza tymi postrzeganymi jako niekonwencjonalne, nie było...
Dziś reprezentacje BDSM można znaleźć wszędzie. Od kilku lat perwersyjne praktyki i przedstawienia seksualne stają się coraz bardziej powszechne w kulturze głównego nurtu, przenikając różne aspekty popkultury. Piosenki, filmy, książki, a nawet poranne talk show otwarcie poruszają różne aspekty niewoli.
Chociaż popularna piosenka Rihanny „S&M” i „Fifty Shades of Grey” EL Jamesa są często uznawane za czynniki zwiększające popularność BDSM, rzeczywistość jest taka, że BDSM, podobnie jak inne preferencje seksualne, istnieje tak długo, jak mężczyzna pragnie seksu. Dziś omówimy ewolucję BDSM w popkulturze oraz jak dzisiaj przedstawia się i postrzega perwersję i niewolę.
W latach 90. Madonna osiągnęła status najlepiej sprzedającej się autorki na liście bestsellerów New York Timesa. Wielu wyraziło zdziwienie, że to pierwsze Material Girl, która była wówczas u szczytu swojej kariery muzycznej, z łatwością mogła sprzedać wiele egzemplarzy książki. Zwrotem akcji była jednak treść książki: niekonwencjonalny tom inspirowany BDSM, odważnie nazwany Seks.
Nie był to pierwszy raz, kiedy Madonna bawiła się koncepcją intensywnego i agresywnego romansu i supełności. Jej światowa trasa koncertowa Blond Ambition w latach 90. prezentowała różne stroje inspirowane bondage, w tym kultowy „stanik w kształcie stożka”. Było to jednak dzieło piosenkarza Seks projekt, który naprawdę podekscytował i przyciągnął publiczność do fantazji o życiu Madonny związanej z seksualnością. Zdjęcia w książce pokazywały piosenkarkę i jej bliską grupę w wzbudzającym podziwu poziomie nagości i bliskości. Co więcej, sama książka wydawała się być zaprojektowana specjalnie dla lochów seksualnych i zawierała takie elementy, jak skóra, łańcuchy, niewola i nagość.
To tylko jeden z wielu przykładów pokazujących, jak perwersje i BDSM są częścią branży rozrywkowej od wielu lat. Niemniej jednak nie stała się sercem głównego nurtu kultury popularnej ze względu na użycie niejasnych, pośrednich lub prawdopodobnie niepowiązanych odniesień.
Ach, seria Pięćdziesiąt twarzy Greya. Nie można zaprzeczyć wpływowi, jaki trylogia Pięćdziesiąt Twarzy wywarła na ideologię i akceptację BDSM, a jej wyniki sprzedaży mówią same za siebie! Trifecta sprzedała się na całym świecie w ponad 100 milionach egzemplarzy w 52 językach. Co więcej, pierwszy oficjalny zwiastun filmowej wersji Pięćdziesiąt twarzy był najpopularniejszym zwiastunem 2014 roku, gromadząc ponad 100 milionów wyświetleń. I zgadnij gdzie po raz pierwszy zadebiutował prowokacyjny zwiastun przedstawiający bondage i ostry seks. Nie, to nie była wieczorna telewizja kablowa ani strony dla dorosłych, ale w porannym programie Dzisiaj!
Ale przejdźmy do sedna, dlaczego jakakolwiek wzmianka o BDSM jest niekompletna bez przypisania Pięćdziesięciu Twarzy. Oto Twoja odpowiedź: w rozrywce i mediach BDSM jest często przedstawiane nie tylko jako zakazana preferencja seksualna, ale także jako dysfunkcjonalna i szkodliwa. Fifty Shades rzuciło wyzwanie tym ideom, porzucając bardziej przychylne, a nawet romantyczne spojrzenie na bardziej niekonwencjonalne aspekty seksualności i pomogło ludziom zaakceptować swoje wewnętrzne perwersje i fetysze, jeśli chodzi o zabawny stosunek.
Według ankiety, 68% uczestników uważało, że Pięćdziesiąt twarzy Greya pomogło w normalizacji lub spopularyzowaniu BDSM. Klapsy i kajdanki, niegdyś uważane za rzadkość w większości sypialni, zostały przyjęte przez osoby pozostające w zdrowych związkach, a obecnie są uważane za normalny element przypadkowych doświadczeń seksualnych. Co więcej, odtwarzanie ulubionych scen z seriali filmowych to czynność, która cieszy się coraz większym zainteresowaniem coraz większej liczby par. Istnieje również wiele inspirowanych Pięćdziesięcioma Twarzami zabawek i narzędzi erotycznych specjalnie zaprojektowanych do zaspokajania pragnień BDSM!
Niemniej jednak niektórzy praktycy twierdzą, że Pięćdziesiąt twarzy nie jest dokładnym obrazem tego, o co chodzi w BDSM. Nie można jednak zaprzeczyć, że dało to dużej liczbie osób tak potrzebną swobodę odkrywania swojej bardziej perwersyjnej strony bez obawy przed oceną lub odrzuceniem.
Angażowanie się w zajęcia BDSM jest często postrzegane jako tabu, zwłaszcza gdy osoby kolorowe mają kontakt z białymi uczestnikami. Przedstawianie grup mniejszościowych w filmach może wpływać na postrzeganie tych grup przez opinię publiczną, podkreślając znaczenie jakości takich przedstawień.
W projekcie badawczym na Uniwersytecie w Lynchburgu w 2022 r. studentka przeanalizowała popularne filmy i programy telewizyjne z ostatnich 30 lat przedstawiające akty BDSM zarówno osób białych, jak i innych, aby sprawdzić, czy wizerunek ten jest z natury korzystny, czy niekorzystny.
Badanie ujawniło, że ogólny obraz BDSM skłaniał się ku negatywizmowi, a osoby kolorowe angażujące się w BDSM były często przedstawiane jako „egzotyczne” lub bezbronne w porównaniu z osobami białymi. To podkreśla brak włączenia i akceptacji w mediach oraz potrzebę zrozumienia, że BDSM nie jest związane z kolorem skóry czy płcią, jest raczej sposobem myślenia i wewnętrznym pragnieniem czerpania przyjemności seksualnej w niecodzienny sposób.
Przenieśmy się do roku 2024, gdzie sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Portrety BDSM nie ograniczają się już do sensacyjnych, niekonwencjonalnych i ekscytujących gier wstępnych oraz namiętnego uprawiania miłości. BDSM jest obecnie pokazywane w mediach takich jak telewizja, filmy i muzyka jako coś powszechnego, zwyczajnego i typowego, co dzieje się w sypialni. Widzowie mogą znaleźć zarówno prowokacyjne kreacje w wieczornych programach telewizji kablowej, dramatach dokumentalnych i dramatach kryminalnych, jak i solidne portrety w serialach komediowych i telenowelach oglądanych w godzinach największej oglądalności.
BDSM nie jest już postrzegane jako coś przerażającego, ryzykownego i ekscytującego. Jest także zabawny, czuły i bezpieczny. Wiele znanych piosenek zawiera w swoich tekstach dynamikę BDSM i oddaje jej hołd, m.in Control (Puddle of Mudd, 2001), For Your Entertainment (Adam Lambert, 2009), and Call Me by Your Name (Lil Nas X, 2021), tak jak to miało miejsce w pracach Janet Jackson m.in Rope Burn (1997) prawie dwadzieścia lat temu!
Oprócz filmów i muzyki, integracja BDSM z kulturą głównego nurtu zaowocowała jego obecnością w popularnych kanałach medialnych, takich jak telewizja i reklamy w godzinach największej oglądalności, a także zmianą postrzegania z egzotycznego na normalne i powszechne. Zmienił się także sposób relacjonowania BDSM w wiadomościach; główne gazety i magazyny nie tylko publikują sensacyjne i skandaliczne historie kryminalne związane z BDSM, ale także obejmują wyważone dyskusje na temat społeczności BDSM dorosłych, którzy żyją za obopólną zgodą.
Nasze eksperymenty z niekonwencjonalną seksualnością nie są czymś nowym. Tak naprawdę większość z nas nadal będzie zafascynowana koncepcjami, które przekraczają granice i odważą się wyruszyć w nieznane. Podobnie jak w przypadku BDSM, jest całkiem oczywiste, że bardzo taktownie przedostało się do naszych sypialni poprzez czasami subtelne, a czasami rażące podpowiedzi ze strony mediów.
Zamiast się tego bać, coraz więcej osób decyduje się na praktyki BDSM i ewoluuje swoje życie seksualne zarówno pod względem fizycznym, jak i emocjonalnym. Zatem następnym razem, gdy będziesz planować wieczór pełen seksualnych cudów ze swoim partnerem, włącz perwersyjną piosenkę, obejrzyj perwersyjny film i zaszalejcie w sypialni!
Twój koszyk jest obecnie pusty.
Rozpocznij zakupy